Loc 18 ‘Axel’ is genoemd naar mijn oudste zoon. Het is de eerste dieselloc van de CDR. Het model is in 1997 ontstaan uit een samenraapsel van onderdelen, zoals een originele Egger radiateur, enkele messing bouwdoosrestanten en de zijden van de cabine van een Airfix locomotiefje. Het onderstel is van Graham Farish; het verkeerde in een slechte staat maar is met enige moeite in redelijk betrouwbare conditie teruggebracht. Deze loc heeft een schijnwerper aan de voorzijde. Deze loc wordt gebruikt voor rangeerwerk en lichte goederentreinen.

Loc NCB 21 is een tweede dieselloc, een fantasiemodel gebouwd op een tweedehands dieselonderstel van Roco. De opbouw is gemaakt met een Airfix (Dapol) kit van een Drewry dieselloc uit de jaren ’50. Het model is een beetje veramerikaanst door het grote platform aan de cabinezijde, en flink vuil gemaakt. De loc heeft twee felle schijnwerpers aan de uiteinden en loopt prima. Het nummer suggereert dat de loc eigendom is van de National Coal Board, de Britse tegenhanger van onze Staatsmijnen. De loc wordt alleen ingezet voor kolentreinen. Misschien dat met de komst van meer diesels uiteindelijk een complete dieseldienst kan worden gereden zoals in de jaren ’50 en ’60 kon worden verwacht.

Railbus 1 en 4 is een vaste samenstelling met de al in 1978 gebouwde railbus 1, met een opbouw van plastic, karton en balsa rond een Minitrix industriediesel, die lange tijd alleen rondreed. Sinds enkele jaren heeft deze als trailer railbus 4, gemaakt van een plastic bouwpakket. Beide zijn voorzien van binnenverlichting en front- en sluitseinen met LEDs. De oorspronkelijk zeer lawaaiige aandrijving is sterk verbeterd door het inbouwen van een Mashima motor.

Railauto 2 is een Thornycroft bestelauto uit ca. 1930 van Keilkraft (nu Knightwing). De aandrijving zit in de zelfgebouwde goederenwagen er achter. Dit is een Egger-Bahn mechanisme uit de jaren ’60, dat na enkele aanpassingen goed voldoet. De rijkwaliteiten zijn redelijk en de aandrijving lijkt onverwoestbaar. Dit samenstel rijdt de tweemaal daagse postdienst voor Royal Mail.

Railbus 3 is gebaseerd op een ander plastic bouwpakket van Keilkraft (Knightwing) en doet een beetje denken aan een Ford model T autobus waarvan er tussen 1925 en 1930 vele rondreden. De aandrijving zit ook hier in de bijwagen en is vermoedelijk een oud Mehanotehnica chassis. Ik heb daar een betere motor in ingebouwd en nu loopt het samenstel prima, net als railbus 1 en 4.

Foto van railbus 3, de trailer en railauto 2 in vroeger tijden, toen ze met hun drieën reden.